Początek książki...O Galicji ...Zdjęcia z kresów ..Mapy historyczne..Kresy wschodnie Wyszukiwarka GenealogicznaKsięgarnia “Kresy Wschodnie”Tańce ..Filmy o Kresach

Home


Orginał po angielsku jest na stronie http://www.personal.psu.edu/users/w/x/wxk116/sjk/jazlow.html


Stanisław J. Kowalski

Jazłowiec -Miasto Kresowe zagubione w histori.



Str 33

przepisała Pani Aneta Demczar



go cel został osiągnięty i życie stało się spokojne i ustabilizowane, inna inwazja przyszła ze wschodu. Tatarzy znów plądrowali kraj i niszczyli wszystkie jego miasta. Książę Daniel sam szukał schronienia, najpierw na Węgrzech a następnie w Polsce u swoich krewnych w prowincji Mazowsze. On ostatecznie zgodził się na rządy Tatarów nad swoim krajem i został wasalem.

Jego syn, książę Lew, który sprzymierzył się z Tatarami najechał terytoria Polski w 1280r. z ich asystą, podczas gdy król Leszek Czarny starał się o tron. Polska szlachta pośpiesznie zorganizowała jego siły i pokonała wojsko Lwa pod miastem Goślice a król Leszek Czarny poszedł za Rusinami głęboko w ich własny kraj, zniszczył ich siły i zajął niektóre nadgraniczne miasta. Po tej decydującej porażce Rusini nigdy nie śmiali napaść na królewskie terytoria za jego życia. Leszek Czarny zawsze uważny na tatarskie kłopoty na ruskich terytoriach, mądrze nie próbował poszerzyć swoich wpływów w tym kraju.

Wtedy zaszły wypadki przemawiające na korzyść Polaków. Sukcesorzy księcia Lwa przyjmowali bardziej pojednawczą postawę wobec Polski i zwrócili swoją uwagę przeciw nieprzerwanemu tatarskiemu zagrożeniu ze wschodu. Potem dwaj ostatni książęta z dynastii Romanowiczów, Andrzej i Lew zginęli w bitwie przeciw Tatarom w 1324 r. i bojarowie /szlachta/ powołali polskiego księcia Mazowsza na ruski tron. Chociaż ten nowo wybrany władca został otruty podczas wewnętrznych tarć pomiędzy ruską szlachtą, jego krótkie rządy otworzyły drzwi do odzyskania Wołynia i Podola dla polski.

Ten okres także potwierdzał radykalne zmiany w społecznym systemie ziem pod ruskim panowaniem. Indywidualne wolności praktykowane przez wczesnych Słowian stopniowo ustępowały pola dążeniom do absolutnej władzy władców tworzących system klas społecznych i państwowych. Podczas, gdy w Polsce rządząca szlachta była już w posiadaniu znaczących majątków i cieszyła się dużym zakresem praw i przywilejów, bojarowie na Rusi byli bardziej lub mniej administratorami majątków księcia i zobowiązani do obrony kraju. W niektórych wypadkach oni buntowali się przeciw ich rządom i ostatecznie stworzyli niezależną siłę polityczną, z którą ruscy książęta musieli się liczyć. Kraj, który kiedyś wyróżniał się rządami książąt, z czasem osiągnął rządy mniejszości, które ponownie stały się rządami absolutnymi w ich własnym imieniu.

Najważniejsza część ludności była wieśniakami lub chłopami pańszczyźnianymi, którzy w najlepszym przypadku posiadali małą działkę ziemi, z której musieli płacić roczną daninę książętom lub ich administratorom. W ogólności chłopi pańszczyźniani szanowali własność książąt i obszarników i byli przypisani do ziemi. Nawet w kwestiach religijnych oni musieli mieć podobne przekonania z rządzącymi i wyznawać tę samą wiarę. Oni również wystawieni byli na najsilniejsze uderzenie wszystkich najazdów i często sprzedawani jako niewolnicy na wschodnich rynkach lub pojmani przez najeźdźczą armię.

Miasta w tym czasie nie były liczne i dlatego nie uważne były za wpływową część systemu społecznego. Niektóre zaludnione przez obce mniejszości etniczne cieszyły się jeszcze swoimi autonomicznymi przywilejami, chociaż podporządkowane prawom książąt. Ich socjalna pozycja była o wiele wyższa niż tamtych niewolników i oni zasadniczo cieszyli się wolnością ruchu i religii. Typowym przykładem mogą być Ormianie i najbardziej prawdopodobnym Żydzi, których obecność na tych ziemiach datuje się wstecz do VIII w. gdy oni zostali wpływową grupą wśród potężnych Chazarów.