Początek
książki...
O
Galicji ...Zdjęcia
z kresów ..Mapy
historyczne..Kresy
wschodnie Wyszukiwarka
GenealogicznaKsięgarnia
Kresy WschodnieTańce
..Filmy
o Kresach
Orginał po angielsku jest na stronie http://www.personal.psu.edu/users/w/x/wxk116/sjk/jazlow.html
Stanisław J. Kowalski
Jazłowiec -Miasto Kresowe zagubione w histori.
Str 41
przepisała Pan Jerzy Szczur
ku 1569 hetman koronny wyrażając uznanie jego doświadczeniu we wschodnich sprawach, król wysłał go dwukrotnie jako szefa polskiego poselstwa do sułtana tureckiego dla zawarcia układów normalizujących turecko - polskie stosunki.
Wkrótce po swoim ostatnim starciu z Tatarami Jerzy Jazłowiecki zmarł w 1575 r. W swoim zamku w Jazłowcu, pozostawiając czterech synów i dwie córki. On został pochowany w zamkowym grobie, który teraz może być przykryty głęboka warstwą żwiru w rozpadającej się budowli. Pochowano z nim wiele zgromadzonej polskiej historii jego okresu, historii wiecznej walki dla utzymania Polski i zachodnich krajów Europy z dala od wschodniego zagrożenia.
Jerzy Jazłowiecki jako postać publiczna i przywódca wojskowy cieszył się wielką popularnością i szacunkiem swoich ziomków i był wysoce ceniony przez dwóch ostatnich jagiellońskich królów Polski. Jego opinie na sprawy państwa zawsze miały swoją wagę i były dobrze odbierane przez królewski dwór i szlachtę polską. Wśród wyższych klas on pozostał xxx przywódcą, który uwolnił ich od tatarskiej groźby i w ten sposób dał im możność żyć w pokoju i dobrobycie. Była tylko część społeczności, dla której on był inny
xxx katolicki. Oni nie mogli mu wybaczyć jego przejścia na kalwinizm i rozpowszechniania ich wiary i Reformacji w Polsce.
Konflikt pomiędzy Jazłowieckim i klerem zaczął się gdy ustąpił religijnym przekonaniom swojej żony /szczera kalwinistka/ i oddalił katolickiego proboszcza z jazłowieckiej parafii i zastąpił go kalwińskim duchownym. To zostało uznane jako herezja wśród Dominikanów w pobliskim Czerwonogrodzie i ich następców. Dla nagłośnienia ich dezaprobaty ku nim Jazłowiecki otwarcie i szeroko zarządził opuszczenie przez nich swojego klasztoru w Jazłowcu i konfiskatę ich zgromadzonego bogactwa. Nowy ruch religijny nie zapuścił
głęboko korzeni do przeżycia w Jazławcu bardzo długo, podobnie jak i w całym kraju. Syn Jerzego , Mikołaj, ponownie sprowadził Dominikanów do miasta w 1563 r. Wprowadzając katolickich kapłanów do miejscowego, drzewnianego kościoła św. Marii Magdaleny.
Podczas swojego życia Jerzy Jazłowiecki uczynił znaczny wkład dla rozwoju miasta i poprawa dobrobytu jego obywateli. Rzemieślnicze i handlowe sektory / głównie w ormiańskich i żydowskich rękach prosperowały a z nimi ogólnie miasto kwitło. W okresie jego życia wiele nowych budynków zostało zbudowanych , nawet zamek powiększono i poprawiono fortyfikacje, czyniąc go najpotężniejszą fortyfikacją na Podolu. Co także poprawiał cały obronny system południowo- wschodniej Polski, zwiększając obronne zdolności jej zamków, włączając fortece w Kamieńcu Podolskim, stolicę województwa
podolskiego.
Jego starszy syn Mikołaj kontynuował poczynania ojca jako mądry wojskowy przywódca, polityk i reformator. On rozpoczął służbę publiczną we wczesnym wieku i w czasie śmierci swojego ojca był już uznanym autorytetem w sprawach państwowych. W czasie elekcji króla Stefana Batorego był powołany jako członek komisji elekcyjnej, co świadczyło o jego wysokiej pozycji wśród polskiej szlachty.
Jako żołnierz on wyróżniał się w bitwie z Rosjanami pod Krzywołukami w 1580 r. , stłumił rebelie włoskiego Hospodara w 1582, 1591 i w 1595 r. Zorganizował ekspedycje siły przeciw krymskim Tatarom pod hasłem raz i zamiast wszystkich gróźb ze wschodu podczas tego przedsięwzięcia jego siły zajęły Krym ale właśnie , gdy decydująca bitwa się rozpoczęła, Kozacy i oddziały Księstwa siedmiogrodzkiego nie dotrzymały obietnic i cały
projekt upadł.