Jazłowiec

"Pamiątki Jazłowieckie"- ks.Sadok Barącz napisane w 1863 roku,OSSOLINEUM-Wrocław

Jeśli chcesz przeczytać całość pomóż w przepisywaniu kontakt przez emal

poczatek

przepisywał Pan Witold Rożałowski

Zwierza się tedy kilku zaufanym osobom zamysłu, zmawia Kozaków i Wołochów łupów obfitych nadzieją, wpada z dobranem rycerstwem do Krymu, ale w niebezpieczeństwie opuszczony, zdradzony, nie przeżył zawodu i hańby. Gdyby był się powiódł zamysł ułożony rozsądniej, porządniej wykonany, a silniej wsparty, od iluż klęsk byłby Polskę uchronił. 79/ Powrócił tedy z tej nieszczęśliwej wyprawy w roku 1595 do Krakowa srodze strapiony, a upadając na duchu i na zdrowiu toż ustępować raczył. Dnie 21 sierpnia wysłał Feliz z Sieradza prowincjał Antonina z Przemyśla S.T.D. przeora płockiego i wikarego kontraty mazowieckiej, ażeby wprowadził Dominikanów do Jazłowca. Lecz wtedy dogorywał już Mikołaj Jazłowiecki, do którego gospody wysłał Zygmunt III król polski, Stanisława Siecińskiego proboszcza pułtuskiego, dla wysłuchania pewnych zeznań względem funduszów zapisowych.

Przy tym tedy delegowanym sekretarzu królewskim zeznał uroczyście, iż dziękując panu Bodu że go przy wierze rzymsko-katolickiej zachować raczył, pragnie zwrócić mu to wszystko, cokolwiek z łaski jego odebrał, żeby służebnicy tegoż kościoła katolickiego dla utrzymania chwały Najwyższego codziennie się pomnażali. Przeto z tej religijnej gorliwości wychodząc, zabezpieczył na wszystkich swoich dobrach tysiąc złotych polskich pensyi rocznej szpitalowi wojskowemu w Jazłowcu. A na zbudowanie tego szpitala 900 złp. przeznaczył, obowiązując żonę swą Alexandrynę Tyszkiewiczównę i swoich sukcesorów do regularnej wypłaty pensyi rocznej 1000 złp. w dzień świętego Marcina, równie też do złożenia sumy 900 złp. w przeciągu trzech lat po sobie następujących, pod winą 200 złp. i odpowiedzialnością surową przed sądami grodzkiemi we Lwowie, lub Kamieńcu podolskim na wezwanie tychże ubogich wojskowych odprawić się mającemi.

Od domu inwalidów, obrócił oczy swe na żebraków pozbawionych kawałka chleba, a których z równą troskliwością pamiętając, pragnął choć w części przynajmniej ulżyć ich cierpieniom. Zabezpieczył tedy na wszystkich swoich dobrach 200 złp. rocznej pensyi szpitalowi ubogich w Jazłowcu. Którą to sumę po śmieci żony jego Alexandryny Tyszkiewiczówny wszyscy prawni sukcesorowie w dzień św. Marcina regularnie wpłacać byli obowiązani.

Uczyniwszy zadość obowiązkowi względem cierpiącej ludzkości, wejrzał też na synów św.Dominika, za pomocą których oczyszczał rolę Chrystusową z kąkolu przez przodków swoich zasianego.

poczatek